Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Πόσο "ένδοξοι" ήταν οι βασιλείς του Βυζαντίου? (Ι' - Ο Αυτοκράτορας που μισούσε την πρωτεύουσά του!)

Μετά την εξέγερση λαού και στρατού που ανέτρεψε τον αυτοκράτορα Φωκά, στο θρόνο ανέβηκε ο Ηράκλειος. Ήταν αρμενικής καταγωγής, γιος στρατηγού απ’ την Καππαδοκία, επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων που έδρευαν στη βόρεια Αφρική.
Η κατάσταση του κράτους ήταν απελπιστική. Από παντού εισέβαλαν επιδρομείς και λεηλατούσαν τα πάντα. Όταν οι Πέρσες κατέλαβαν την Αίγυπτο και την Αλεξάνδρεια διακόπηκε η μεταφορά σταριού και η Κωνσταντινούπολη κινδύνευε άμεσα με λιμό.  
Ο Ηράκλειος δεν είχε ρωμαϊκή νοοτροπία. Δεν πολυγούσταρε άλλωστε τη Βασιλεύουσα που είχε αρχίσει να ξεπέφτει. Ένα μόνο σας λέω. Μόνο στην πρωτεύουσα εκείνη την εποχή λειτουργούσαν 67 αντρικά μοναστήρια με χιλιάδες μοναχούς, που στην ουσία ήταν λιποτάκτες και χαραμοφάηδες.
Εκείνη τη στιγμή ο Ηράκλειος παίρνει τη μεγάλη απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα στην Καρχηδόνα! Άρχισε μάλιστα να στέλνει με καράβια το θησαυροφυλάκιο και όλα τα συναφή. Τελικά το σχέδιο ματαιώθηκε λόγω των εύλογων αντιδράσεων αλλά και για λόγους που δεν έχουν καταγραφεί ιστορικά.
Αυτό όμως δεν άλλαξε και τις διαθέσεις του Ηράκλειου. Και φάνηκε λίγο αργότερα, όταν βρισκόταν στις ανατολικές-αρμενικές επαρχίες της αυτοκρατορίας πολεμώντας τους Πέρσες. 
Το 626 μ.Χ. ένα σλάβικο φύλο, οι Άβαροι, συμμαχώντας με τους Πέρσες, πολιορκούν την Κωνσταντινούπολη, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του Ηράκλειου και του στρατού του. Και τότε τι κάνει ο Ηράκλειος; Κάτι που δεν θα το έκανε ποτέ ένας Ρωμαίος αυτοκράτορας. Αρνείται να εγκαταλείψει την Αρμενία στο έλεος των Περσών, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την τύχη της πρωτεύουσας του ρωμαϊκού κράτους!
Άλλωστε, κι ο Ηράκλειος να ήθελε την επιστροφή, δεν θα τον ακολουθούσε ο στρατός του που στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν Αρμένιοι και άλλες καυκασιανές φυλές όπως Λαζοί, Αβασγοί κ.λπ.
Τελικά η Κωνσταντινούπολη κράτησε. Αλλά αν έπεφτε τότε θα άλλαζε όλη η ιστορία. 
Ο Ηράκλειος θα έμενε στην Αρμενία και θα δημιουργούσε Αρμενικό Βασίλειο, κι εμείς δεν θα βαυκαλιζόμασταν με τους "ένδοξους Έλληνες βασιλείς του Βυζαντίου"!

2 σχόλια:

issallos είπε...

καλησπερα.... στην ουσια οσο και να τα κουκουλωνανε ολοι οι μετεπειτα ιστορικοι (που δεν ηταν τιποτε αλλο απο γραφιαδες μοναχους) η σαπιλα παντα βγαινει στην επιφανεια. Μπορει να περασαν τοσα χρονια αλλα ακομα μας βαυκαλιζει η θρησκευτικο-πολιτικη αυτοκρατορια που ξεγλιστρησε σαν φιδι κι ακομα ως τις μερες μας δεν ψοφησε. Για την ιουδαιο-ρωμαικη θρησκευτικη αρχη λεω, που επειμενει να αυτοκρατοριζει και να κρατα το ποιμνιο της χαζο και αμαθες. Στην ουσια ουτε η βυζαντινη τεχνη υπαρχει ως αυθεντικοτητα ενα απλο επιθετο της δωσανε....διοτι προυπηρχε η τεχνοτροπια ολη, ουτε και τα κτηριακα μνημεια εχουν την αυθεντικοτητα ...προυπηρχαν στα βαθη της Περσιας κατασκευασμενα τις περισσοτερες φορες απο ελληνες τεχνιτες ή με καθαρα ελληνικες επιροες ως κατασκευες.... και να το απογειωσω ολη η ρωμαικη αυτοκρατορια στηρίχτηκε στους Ελληνες που αλλοτριωνε. Η μαστιγα ομως δεν τελειωνει εδω.... σημερα η ιστορια που διδασκομαστε στα σχολεια ειναι τοσο ανακατεσκευασμενη και ατοπη που θα επρεπε να ντρεπομαστε. Υπαρχει επιδα? Ναι, υπαρχει. Οποιος εχει μεσα του κατι που φωναζει ελληνας ας κανει την αρχη και ας μιλησηει πρωτα με την οικογενεια του με τα παιδια του να δωσει τις αφορμες για ερευνα και γνωσεις μετα με τους πιο οικειους του.... και λιγο λο λιγο θα αρχισουμε να ειμαστε ξανα περηφνοι που ειμαστε ελληνες...

υγ: δεν ειμαι ουτε ενθηκοφρων ουτε εθνικιστης ουτε χρυσαυγητης ουτε τιποτα ενας απλος ανθρωπος ειμαι, ο κανενας, που εψαξα και βρηκα αληθιες στα λιγα αρχαια συγραματα που καταφερα να μελετησω βαθια και βρηκα κι αλλους που τα ειπανε καλυτερα απο μενα.. κι επιασα στον αερα οτι ειμαστε πολλοι... κι ας ειμαστε σκορπισμενοι....

Ψονθομφανήχ είπε...

Κατά τη γνώμη μου, η μόνη υγιής πηγή περηφάνιας πρέπει να είναι ο εαυτός μας στο εδώ και τώρα κι όχι κάποιοι πρόγονοι που χάνονται στο βαθύ και θολό παρελθόν..