Το 1061 ανέβηκε στο θρόνο ο Κωνσταντίνος Ι', απ' τη γνωστή και μεγάλη οικογένεια των Δουκών εκ Παφλαγονίας. Ήταν άνθρωπος απόλεμος, που διακρινόταν κυρίως για τις οικονομικές του μελέτες, "φορολογικές" όπως τις έλεγαν τότε.
Ήταν και εκ φύσεως τσιγκούνης, έβλεπε και τα οικονομικά χάλια του κράτους και αποφάσισε να κάνει μεγάλες οικονομίες περικόπτωντας κυρίως τις στρατιωτικές δαπάνες. Οπότε έγινε εξ ανάγκης "φιλειρηνιστής". Προσπαθούσε να λύνει τις διαφορές του με τις βαρβαρικές ορδές με διπλωματικό και συμβιβαστικό τρόπο.
Επόμενο ήταν οι εισβολείς να κάνουν πάρτι. Οι Σελτζούκοι υπέταξαν την Αρμενία, οι Ούγγροι κατέλαβαν το Βελιγράδι κι ένα άλλο τουρκικό φύλο, οι Ούζοι, πέρασαν τον Δούναβη κι έφτασαν έξω απ' τα τείχη της Θεσσαλονίκης.
Ο αυτοκράτορας αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά. Οργάνωσε εκστρατεία, αλλά το θέαμα του στρατού του ήταν εντελώς γελοίο. Έτσι όπως είχε απολύσει τους μισθοφόρους και κατάργησε κάθε κίνητρο στράτευσης των πολιτών, κατάντησε να συγκεντρώσει έξω απ' τα τείχη της Πόλης μερικές εκατοντάδες άτομα. Κάτι σαν Δον Κιχώτης δηλαδή. Ευτυχώς γι' αυτόν οι Ούζοι αποδεκατίστηκαν από μια επιδημία και δεν χρειάστηκε να τους αντιμετωπίσει...
Το 1066 ήταν μια περίεργη χρονιά. Η χαρά του θρησκόληπτου καλόγερου. Μεγάλοι σεισμοί συντάραξαν τη Μακεδονία και τη Θράκη, ένας κομήτης δέσποζε για πολλές μέρες στον ουρανό κι ο αυτοκράτορας πέθανε από μια παράξενη αρρώστια.
Όμως είχε ήδη προλάβει να δημιουργήσει στην αυλή του μια νέα τάξη πραγμάτων, όπου κυριαρχούσαν οι λόγιοι και οι γραφειοκράτες ενώ παραμερίστηκαν οι στρατιωτικοί.
Ο μακαρίτης έκανε κι ένα άλλο παράξενο: άφησε στα χέρια του πατριάρχη Ιωάννη Ξιφιλίνου ένα έγγραφο με το οποίο απαγόρευε στη χήρα του Ευδοκία να ξαναπαντρευτεί. Όμως η Ευδοκία είχε λιγουρευτεί ένα ωραίο παλικάρι, που είχε διαπρέψει και στις πολεμικές αναμετρήσεις, τον Ρωμανό Δ', που τον έλεγαν και "Διογένη" γιατί ήταν βουλγαρο-αρμενικής καταγωγής.
Οπότε η Ευδοκία μηχανεύτηκε το εξής κόλπο. Είπε στον πατριάρχη ψέματα πως θέλει να παντρευτεί τον αδελφό του, τον Βάρδα, οπότε πλέον είχαν κοινό συμφέρον να καταστραφεί το έγγραφο του μακαρίτη, όπως και έγινε.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε απ' την ιστορία. Ο Ρωμανός έγινε αυτοκράτορας, είχε αρκετές στρατιωτικές επιτυχίες αλλά συνεχώς τον σαμποτάριζε η καμαρίλα της Πόλης. Μετά από διαδοχικά λάθη τακτικής, ηττήθηκε στο Μάτζικερτ το 1071, αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, αλλά ο Σελτζούκος ηγέτης τον σεβάστηκε και τον ελευθέρωσε σε λίγες μέρες.
Στο μεταξύ στην Πόλη είχε λάβει χώρα συνωμοσία, και στο θρόνο ανέβηκε ο γιός του Κωνσταντίνου Ι', ο Μιχαήλ Ζ΄Δούκας. Ο Ρωμανός συνελήφθη, τυφλώθηκε, εξορίστηκε και σε λίγες μέρες πέθανε...
7 σχόλια:
αν και συμμαζεύω κείμενα μου και δεν έχω πολύ χρόνο για βόλτες στα μπλογκ γενικά, έκανα μια βόλτα απο το παλιό σου μπλογκ..τελικά έχεις φωτογραφίες σου εκεί..δεν τις είχα δει, μια χαρά είσαι!!!
είπα να στο πω..χάρηκα τώρα γιατι τα σχόλια σου πήραν και μορφή..
γεια σε όλους, είμαι λίγο απών αλλά πρέπει ..που είναι ο Γιάννης πάλι? αχαχ
έφυγα..πάω για συμμαζέματα..αφού κοιμηθώ πρώτα, είναι ενα θέμα και αυτό :)
συγνώμη..στο άλλο μπλόγκ είχες κάτι ψαρούκλες να, στα χέρια κι εδώ βάζεις ιστορικά γεγονότα με την λέξη "τσιγκουνιά" μέσα? αα δεν πάει έτσι..ενίσταμαι να μεταφερθεί η δημοσίευση στο συ είπας..γιατί συ είπας :))
(τι μανία είναι αυτή πάντως που έχεις να βάζεις τις δημοσιεύσεις που πάνε στο συ είπας, εδώ.....έπηξα που έπηξα με τις δημοσιεύσεις μου που είναι στα χαμένα, είδα κι εδώ αυτό τώρα με την δημοσίευση..δεν μπορώ τα νεύρα μου ..φεύγω.. :))
έκανα το τσιγάρο μου, ώρα για ύπνο
μάου μιάου..μάου..μιάου μιάου νιάου αχαχ
νιάου-νιάου βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα!
Δημοσίευση σχολίου