Σ' ένα απ' τα αρχαιότερα μοναστήρια της Ρωσίας γνώρισα ανθρώπους που είχαν ζήσει τη δεκαετία του πενήντα, όταν ο Νικήτα Χρουτσώφ διαδέχθηκε τον Στάλιν στην ηγεσία της ΕΣΣΔ.
Ο Χρουτσώφ ήταν κατά βάση ένα κομπλεξικό άτομο. Αισθανόταν πολύ λίγος έναντι του προκατόχου του, γι' αυτό και ανέλαβε το δύσκολο έργο της "αποσταλινοποίησης". Ήταν ο άνθρωπος που πρόσφερε στη δυτική προπαγάνδα τα ισχυρότερα αντισοβιετικά όπλα.
Ο Νικήτα, μεταξύ άλλων, δεν μπορούσε να χωνέψει τη μεγάλη δόξα του Στάλιν από τη νίκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι, έψαχνε κι αυτός μια "μεγάλη νίκη". Αναζητούσε εναγωνίως έναν "ισχυρό εχθρό" για να τον κατατροπώσει. Κι επειδή εκείνη την εποχή δεν βρισκόταν τέτοιΟς "εχθρός", αποφάσισε να τον δημιουργήσει ο ίδιος. Και στοχοποίησε την Εκκλησία. Φιλοδοξούσε, όπως έλεγε, να εμφανιστεί στην τηλεόραση επιδεικνύοντας τον "τελευταίο Ρώσο παπά"!
Επί των ημερών του Χρουτσώφ η χριστιανική εκκλησία γνώρισε πραγματικό διωγμό. Από το 1940 και μετά ο Στάλιν αντιμετώπιζε με σχετικό σεβασμό την Εκκλησία. Άλλωστε τον είχε βοηθήσει στον "μεγάλο πατριωτικό πόλεμο". Ο Χρουτσώφ όμως άρχισε να κλείνει χιλιάδες ναούς και μοναστήρια, να καταργεί εκκλησιαστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και να φυλακίζει όσους αντιδρούσαν.
Κάποια στιγμή ήρθε και η σειρά του συγκεκριμένου μοναστηριού. Τοπικοί αξιωματούχοι μπήκαν στο γραφείο του ηγουμένου, του έδειξαν τη σχετική διαταγή, υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Χρουτσώφ, και του ζήτησαν να ενημερώσει τους μοναχούς πως από την επόμενη ημέρα η μονή διαλύεται.
Ο ηγούμενος, που είχε πολεμήσει τέσσερα χρόνια και είχε πλάκα τα μετάλλια ανδρείας στο ράσο του, πήρε το χαρτί και χωρίς να το διαβάσει το πέταξε στο αναμμένο τζάκι. "Καλύτερα να πεθάνω παρά να κλείσω τη μονή!", τους είπε.
Οι αξιωματούχοι αποχώρησαν και έκτοτε κανείς δεν ξαναενόχλησε την αδελφότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου