
Η νέκρα που επικρατεί τα μεσημέρια στις γειτονιές.
Ο πλάτανος του χωριού κι η βρύση με τη λιονταροκεφαλή.
Μπύρα με πατατάκια και ούζο με αθερίνα.
Το σαμιαμίδι που εμφανίζεται στη βεράντα μου.
Τάβλι στο μπαλκόνι.
Τα τζιτζίκια να μου τρυπάν τ' αυτιά.
Το γκομενάκι απέναντι.
Τα κουνούπια που σφυρίζουν γύρω απ' το κεφάλι μου τα βράδια.
Σεξ στα πιο απίθανα μέρη.
Βιβλίο στη σκιά. Κι άμμος ανάμεσα στις σελίδες.
Ξεπαράδιασμα γρήγορα και μετά αφραγκίες, βαρεμάρα, μπούχτισμα.
Ιδρώτας παντού κι ένα "φιδάκι" στα δάχτυλα κάθε ποδιού.
Καρπουζοπέπονο και σύκα.
Καμένες πλάτες και μυαλά.
Νέες γνωριμίες με τα ζόμπι που ξέμειναν δεκαπενταύγουστο Αθήνα.
7 σχόλια:
Το γκομενάκι απέναντι; Τι φάση;
δεν το ΄χεις παρατηρήσει πως πάντα
μας συγκινεί το γκομενάκι απέναντι
κι όχι το γκομενάκι δίπλα μας;
Τώρα που το λες...
αυτό το σεξ παντού. αλήθεια είναι.
μπορεί να γίνει και σύνθημα στους τοίχους
Μας έχει λείψει φίλε akrat κάτι το οποίο να μας "ξεσηκώσει" το μυαλό, στην κυριολεξία!!
Ο Ακρατούλης είναι παλιός Αμπελοκηπιώτης,
ερωτικός μετνάστης πλέον στο Δάσος Χαϊδαρίου.
Αλλά να κανονίσουμε να βρεθούμε στη Μαβίλη.
Να τον γνωρίσεις κι εσύ Γιάννη. Είναι αξιόλογο άτομο
Χαρά μου!!
Δημοσίευση σχολίου