Νομίζω πως το έχουμε ξαναπεί: Τα παραμύθια είναι για να κοιμούνται τα παιδιά και να ξυπνάνε οι μεγάλοι!
Απόψε στο άσραμ ο Διδάσκαλος μας είπε ένα παραμυθάκι. Και μετά πήγαμε όλοι για προβληματισμό ή ... για ύπνο.
Ζούσε, λέει, ένα ποντικάκι στο σπίτι ενός αγρότη. Κάποια μέρα παρατήρησε πως οι νοικοκύρηδες τοποθέτησαν στην κουζίνα τους μια ποντικοπαγίδα. Τρομοκρατημένο το ποντικάκι έτρεξε στον αχυρώνα να ανακοινώσει το φοβερό νέο: "Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!", φώναζε δυνατά.
"Πρόβλημά σου!", του απάντησε πρώτη η κότα. "Τι με νοιάζει εμένα αν υπάρχει μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!".
"Δικός σου λογαριασμός!", συμπλήρωσε τεμπέλικα το γουρούνι.
"Σιγά τον μεγάλο κίνδυνο!", πέταξε το βόδι...
Ο ποντικός έφυγε περίλυπος, αβοήθητος, φοβησμένος και μόνος.
Όταν νύχτωσε, οι νοικοκύρηδες έπεσαν να κοιμηθούν. Ξαφνικά, μέσα στην ησυχία της νύχτας ακούστηκε ο θόρυβος που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει. Η γυναίκα του αγρότη σηκώθηκε να δει τι συνέβη. Πλησιάζει την παγίδα, αλλά βλέπει να είναι πιασμένο όχι ένα ποντίκι αλλά η ουρά κάποιου φιδιού. Το οποίο τρόμαξε και δάγκωσε δυνατά τη γυναίκα.
Ο άντρας της σηκώθηκε τρομαγμένος απ' τις φωνές της και αμέσως τη μετέφερε στον γιατρό του χωριού. Εκείνος της έδωσε ένα αντίδοτο και η γυναίκα επέστρεψε σπίτι της.
Σε λίγο όμως ανέβασε πυρετό και ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την κότα για να φτιάξει στην άρρωστη γυναίκα του μια δυναμωτική κοτόσουπα.
Η γυναίκα όμως χειροτέρεψε κι άρχισαν αν φτάνουν στο σπίτι φίλοι και συγγενείς. Ο αγρότης για να τους ταϊσει αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά η γυναίκα παίθανε και στην κηδεία της ήρθε τόσο πολύς κόσμος που ο αγρότης έσφαξε και το βόδι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου