Μέρα που ’ναι, ας ταξιδέψουμε νοερά πίσω στη μαγική Ινδία...

Έχουμ’ ακούσει για κυνομαχίες, για κοκορομαχίες, αλλά μόνο στην Ινδία βρίσκεις περιστερομαχίες και ορτυκομαχίες!

Οι τύποι γουστάρουν να βλέπουν ζώα να σκοτώνονται κι αυτοί να στοιχηματίζουν όλη την περιουσία τους...

Φοβεροί είναι και οι "μίμοι-χορευτές"!

Απίθανος ο "χορός της μισής κίνησης".

Κουνάνε μόνο το ένα πόδι, το ένα χέρι, το ένα μάτι, το ένα ρουθούνι και το μισό στόμα, ενώ το υπόλοιπο κορμί τους μένει ασάλευτο σαν πέτρα...

Οι Ινδοί είναι και φοβεροί ταχυδακτυλουργοί.

Παρακολούθησα ένα κολπάκι που δεν είμαι σίγουρος αν ήταν όντως ταχυδακτυλουργικό ή μια κλασική περίπτωση ομαδικής ύπνωσης.

Ο μάγος μάς δείχνει ένα κουκούτσι.

Κάνει κάτι άμπρα-κατάμπρα, κι απ’ το κουκούτσι ξεπετάγεται ένα βλαστάρι που μεγαλώνει ταχύτατα και σε λίγα λεπτά γίνεται ολόκληρο δέντρο.

Έρχεται ένας βοηθός του μάγου, πετάει μια θηλιά σ’ ένα κλαδί κι αρχίζει την αναρρίχηση ώσπου εξαφανίζεται μέσα στο παχύ φύλλωμα.

Ξαφνικά, απ’ το δέντρο αρχίζουν να πέφτουν ένα-ένα τα κομμένα μέλη του κομπάρσου... χέρια, πόδια κλπ.

Ο μάγος τα συγκεντρώνει, τα κολλάει, κι ο κομπάρσος, συναρμολογημένος πλέον, ξαναζωντανεύει!

Και κλείνω γι’ απόψε με τα καταραμένα ινδικά μυρμήγκια.

Είναι τεράστια και δαγκώνουν πολύ άσχημα, σα μαγκούστες!

Κάποιος μου ’πε πως πριν πολλά χρόνια οι χειρουργοί, όταν δεν είχαν ράμματα, ένωναν τα χείλη του τραύματος κι έβαζαν μυρμήγκια να τα δαγκώσουν σε μικρές αποστάσεις.

Αμέσως έκοβαν τα σώματα των μυρμηγκιών ώστε το κεφάλι με τις δαγκάνες τους να μείνει στερεωμένο στις σάρκες, σαν ράμματα...