Όταν ο Θρύλος ήταν η ομάδα των αντιστασιακών...

Το Καραΐσκάκη μέχρι το 1922 ήταν ποδηλατοδρόμιο.

Ένας μικρός περιμαντρωμένος χώρος χωρίς κερκίδες, εκτός μιας μαρμάρινης μικρής εξέδρας για τη βασιλική οικογένεια.

Ο Ολυμπιακός άρχισε να γίνεται η "ομάδα-θρύλος" απ΄το 1953.

Μέχρι να πάρει το τιμόνι της ομάδας ο εφοπλιστής Νίκος Γουλανδρής, γνωστός αντικομμουνιστής και εκλεκτός της Χούντας, ο Θρύλος ήταν η φαντασίωση της εργατικής τάξης.

Το όνομά του λειτουργούσε ως αντικαθεστωτικό σύνθημα.

Δεν υπήρχε περίπτωση να ήσουν εργάτης ή Αριστερός και να μην είσαι οπαδός, ή έστω να μην συμπαθείς, τον Ολυμπιακό.

Ο Παναθηναϊκός, αντίθετα, ήταν η ομάδα του κατεστημένου. Ιδίως μετά το 1949. Υπάρχουν επίσημα έγγραφα της αθηναϊκής ομάδας με τις φράσεις "Υψηλός Προστάτης: ο Βασιλεύς, Επίτιμος Πρόεδρος: ο Διάδοχος"!

Στις 22-11-1967 έγινε στο γήπεδο της Λεωφόρου ένα μοναδικό γεγονός: έπαιζαν Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της Χούντας διέταξε τη διακοπή του αγώνα στο 25ο λεπτό για να απαιτήσει απ' τον παίχτη του Ολυμπιακού Γιώργο Σιδέρη να παίζει "λιγότερο σκληρά"!

Στις 23-4-1969 στο Παναθηναϊκό Στάδιο η Χούντα διοργάνωσε τη "2η Γιορτή Νεολαίας". Όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια της πρωτεύουσας μεταφέρθηκαν στις εξέδρες για να ζητωκραυγάσουν το Δικτάτορα.

Αλλά μόλις πήρε το μικρόφωνο να μιλήσει ο Παπαδόπουλος, έπεσε μεγάλη γιούχα απ' την πιτσιρικαρία. Που μεταξύ άλλων βροντοφώναζε το τότε αντιστασιακό σύνθημα "Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ"!