Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Λινάκι: ο νέος μεγάλος μου έρωτας!

Όταν εκείνη γεννιόταν εγώ έπαιρνα άδειες απολύσεως απ’ το στρατό. Αλλά μην το κάνουμε θέμα. Τι είναι 25 χρονάκια μπροστά στην αιωνιότητα.
Ξεκινάω απ’ τα κοινά μας σημεία. Το εξής ένα: συχνάζουμε στα Εξάρχεια, Κωλέττη και Μεσολογγίου γωνία, εκεί που ετοιμάζεται ν’ αναδειχθεί η νεοκουλτούρα της Ελλάδας.
Παρατήρησε πως μου την έπεφταν όλες κι ευλόγως με ρώτησε: "Τι διάολο έχεις; Το καυλοβότανο;".
"Όχι ρε παιδί μου! Απλά είμαι καλόβολος. Πρόθυμος να τις πηδάω καθημερινά κι ας έχουν την τρίχα κάγκελο!"
Μεταξύ μας, τώρα, μπορεί να λέω διάφορα για να κατασκευάσω το μύθο του μεγάλου εραστή, αλλά στην πραγματικότητα είμαι μετενσάρκωση του Βούδα! Καλή της ώρα εκείνης της κοπέλας που απελπισμένη μού φώναζε "Βούδα-τεμπέλη-υπναρά!"...
Το Λινάκι είναι των Βορείων Προαστίων. Αλλά, το καημενούλι, για να μη με κομπλάρει δεχόταν να τη σέρνω σε κάθε είδους παρακμιακού κουτουκιού, μες τις υπόγειες τις ταβέρνες, μες σε καπνούς και σε βρισιές. Οικειοθελώς κλείστηκε στα γκέτο μου. Μέχρι που ξεπαραδιάστηκα και της είπα "κομμένα τα φαγητά έξω, κάτσε και μαγείρεψε", κι έπαθε ένα πολιτισμικό σοκ το κοριτσάκι...
Το Λινάκι είναι πλουσιοκόριτσο. Και το καταλαβαίνω. Δεν απολαμβάνεις κάτι που θεωρείς δεδομένο. Που γεννήθηκες μέσα σ’ αυτό.
Εμένα όμως μ’ έχουν στοιχειώσει τα παλιά δρομάκια της μιζέριας. Οι χωματόδρομοι κι οι αλάνες του Καρπενησίου της δεκαετίας του ’70. Τότε που η βιβλιοθήκη μου είχε ένα μόνο βιβλίο που το διάβαζα συνέχεια, ξανά και ξανά, δέκα χρόνια! Το χωριό το κουβαλάω πάντα μέσα μου. Και στην Αθήνα που ζω διατηρώ την ψυχολογία του κλοσάρ...
Στο θέμα αυτό το Λινάκι ήταν απόλυτο: με υποχρέωσε να κάνω αμέσως μαθήματα καλής συμπεριφοράς και ορθοφωνίας!
Μου κόλλησε και το παρατσούκλι "Ταγάροβιτς!". Ένας συνδυασμός του κομμουνιστικού παρελθόντος μου και της ελεεινής τσάντας που κουβαλάω πάντα στους ώμους μου!
Εγώ όμως της ξηγήθηκα σπαθί απ’ την πρώτη στιγμή: στη φτώχεια προσαρμόζομαι εύκολα. Στον πλούτο δυσκολεύομαι! Θες να με σκοτώσεις; Κλείσε μαι τρεις μήνες στην Εκάλη, σύρε μαι σε νεοπλουτίστικα πάρτι, βάλε μου μια Φιλιππινέζα να με νταντεύει, οργάνωσε ταξιδάκι αστραπή στη Νέα Υόρκη για ν’ αγοράσουμε βρακιά και κάλτσες...
Όταν πρωτογνώρισα το Λινάκι ήταν φρεσκοχωρισμένο. Είχε μια μεγάλη φωτογραφία του πρώην της και κάθε πρωί του πετούσε βελάκια! Δεν είν’ μικρό πράγμα να βρεις ένα στόχο στη ζωή σου...
Αλλά την παραδέχομαι τη μικρά γιατί είναι ειλικρινέστατη. Μόλις της έκανα ερωτική εξομολόγηση, μου το ξεκαθάρισε: "Κοίτα, εγώ ούτε ξέρω ούτε μπορώ ν’ αγαπήσω πολύ. Ίσως να μη φτάνει για μια ζωή!".
"Ποια ζωή ρε Λινάκι; Σου ρίχνω ήδη μια 25ετία. Σε 20 χρόνια το πολύ θα ’σαι χήρα! Άσε που τελευταία μπήκαν κάτι ψύλλοι στ’ αυτιά μου και μου φαίνεται πως θα σε κυνηγάω με τα βελάκια σου!".
Υ.Γ. Λινάκι άσε τις Λαϊκές Συμμαχίες και τους ψυχάκηδες και γύρνα πίσω στο ΣΥΡΙΖΑ και στην αγκαλίτσα μου!

4 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Καλη φαση!

Ψονθομφανήχ είπε...

Άστα Χριστινάκι!
Το έχασα το Λινάκι μου, τη μούσα μου,
την αγάπη μου!
Μας διέλυσε η ανδροχωρίστρω η Λαϊκή Ενότητα!
Μου φαίνεται θα τα φτιάξω με καμιά Καμμενίτισσα!

Ανώνυμος είπε...

Την γλίτωσε η κοπέλα!

Ψονθομφανήχ είπε...

ναι μωρέ, θα δυστυχούσε μαζί μου!