Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Τι κατάλαβα ως τώρα στη ζωή μου ... (Δ’)



Τα Χριστούγεννα είναι μια παράξενη περίοδος. Αν στη ζωή σου πάνε όλα καλά, αισθάνεσαι ακόμα πιο τέλεια. Κι αν όλα πάνε στραβά, είσαι ακόμα πιο σκατά...
Απ’ την 1η Νοέμβρη αισθάνομαι τις γιορτές να ζυγώνουν κι είμαι τόσο χάλια σα να με πάτησε τραίνο.
Το περασμένο Σάββατο ήμουν καλεσμένος σ’ ένα ακόμα "πάρτι διαζυγίου". Είναι αυτή η νέα μόδα που ’χει κατακτήσει και την Αθήνα την τελευταία πενταετία. 
Δεν μπορούσα να μην πάω. Η διοργανώτρια με απείλησε πως αν δεν πήγαινα θα με καταδίκαζε σε αιώνιο κοινωνικό αποκλεισμό. Κάτι σαν ... "κοινωνική Σιβηρία"!
Τελικά, τι είναι ο γάμος; Μια εξερεύνηση των ορίων; Των δικό σου και του συντρόφου σου;
Το "παντρεμένος κι ευτυχισμένος" είναι σχήμα οξύμωρο;
Έχει καταντήσει να θεωρείται ντροπή το να είναι κανείς ερωτευμένος με τον άντρα ή τη γυναίκα του;
Το δυστύχημα στο πάρτι ήταν πως η αντροπαρέα μας έφερε και τις γκόμενές της. Τραγικό σφάλμα! Τόσες φορές το ’χουμε ζήσει και μυαλό δεν βάζουμε
Οι γκόμενες των φίλων μου λατρεύουν να μισούνται! Στο τσακ προλάβαμε και δεν μαλλιοτραβηχτήκαμε κοτζάμ φίλοι για τις παπαριές των μαλακισμένων...
Χειρότερη απ’ όλες αποδείχθηκε η δικιά μου! Δεν το συζητώ, είναι ασυναγώνιστη στη μαλακία.
Διαθέτει μια κτηνώδη αυτοπεποίθηση κι έναν νεοπλουτισμό που σκοτώνει μαμούθ!
Η πρώτη κουβέντα που είπε μόλις αντάμωσε όλη  η παρέα ήταν "εγώ την παρθενιά μου δεν την έχασα όπου κι όπου", κι ανέφερε ένα πανάκριβο ξενοδοχείο στο Παρίσι που ξέχασα τ’ όνομά του.
Το πουλάκι μου ήταν μοσχαναθρεμμένο και γι’ αυτό κατάντησε ένα κακομαθημένο σπαστικό πουτανάκι. 
Κι επιβεβαιώνει τον κανόνα πως τα μεγαλύτερα πουταναριά έχουν τελειώσει αυστηρών ηθών Παρθεναγωγεία!
Ποτέ δεν δείχνει ενθουσιασμό στα μέρη που την πηγαίνω. 
Ό,τι και να της κάνω το βρίσκει λίγο κι ασήμαντο. 
Έχει πάντα ύφος μπλαζέ και βαριεστημένο. Ο Θεός δεν της χρωστάει καλή κουβέντα και γελάει μόνο ειρωνικά.
Τις απόπειρες αυτοκτονίες (πάντα ψεύτικες, εννοείται) τις έχει στο τσεπάκι, αρκεί να ’χει κάτι να κερδίσει.
Δε διστάζει να παραστήσει την τρελή. Γιατί... "παιξ’ το και λίγο τρελή, χρυσή μου, τους τρελούς όλοι τους φοβούνται"!
Το ερώτημα είναι τι μου βρήκε. Αφού δεν πληρώ καμιά απ’ τις γκομενικές της προδιαγραφές. 
Η απάντηση είναι απλή: το διαζύγιο που πήρε πέρσι, εκτός από μια καλή διατροφή, της φόρτωσε κι ένα παιδί στην πλάτη. Και τι παιδί! Μόλις μπαίνει στην εφηβεία...
Οπότε, βρήκε εμένα να κάνω το θηριοδαμαστή. Ν’ αναλάβω τον έλεγχο, την επιτήρηση και τη χαλιναγώγηση του γιόκα της, που τον έκανε ένα απ’ τα μεγαλύτερα κωλοπαίδια Αθηνών και περιχώρων.
Τις προάλλες βγήκα με τη μάνα του σε μια ταβερνίτσα και λέω του μικρού: "Γιωργάκη, τράβα κι εσύ με τους φίλου σου και ραντεβού όλοι στο σπίτι στις 12 το βράδυ"! "Ναι κύριε Ψόνθο"! (Πάντα "κύριο" με λέει).
Εμείς γυρίσαμε σπίτι στις εντεκάμισι. Δώδεκα παρά με παίρνει ο μικρός στο κινητό μου. Είχε πολύ βαβούρα, δεν ακούω τίποτα, το κλείνει.
Έρχεται τέσσερις τα ξημερώματα. 
"Ρε συ, τι ώρα είπαμε;", του λέω.
"Μα κύριε Ψόνθο, δεν σας πήρα τηλέφωνο στις δώδεκα παρά τέταρτο και σας παρακάλεσε να μου δώσετε άδεια ως τις τέσσερις κι εσείς συμφωνήσατε;".
Ο Θεός με φύλαξε και δεν άρπαξα τη μασιά του τζακιού να του ανοίξω το κεφάλι στα δύο...

5 σχόλια:

Άθη είπε...

Ε,εεμ...καλησπέρες αγαπητέ...ε,έχεις δίκιο...ε..κι εγώ νιώθω τις γιορτές...(και φέτος ακόμη χειρότερα...) νιώθω...ΑΠΑΙΣΙΑ ΛΕΜΕ...ε,εμ...έχω να νιώσω όμορφα Χριστούγεννα...ή να περάσω καλά...τα Χριστούγεννα...συνολικά από το 2007...(κάπου 8χρόνια τώρα...)...άστα..να πάνε..έχεις δίκιο πάντως για τ'μουρτζουφλίλα' των γιορτών...δεν είσαι ο μόνος...τώρα για τα...ηλίθια 'πάρτυ διαζυγίων' (τι καινούργιες παπαριές είν'α υτές?-ότι παπαριά μας 'σερβίρουν' οι σκ..τό αμερικάνοι...τη κατεβάζουμε 'αμάσητη'...) ε,τι να σου πω..ε,ε γώ όχι απλώς δε ν θα πήγαινα...αλλά δ εν θα πατούσα ούτε την άκρη, του ποδιού μου σε μια τέτοια ηλίθια...'μάζωξη'....ε,εμ...όσο για την αντιπαθέστατη και βλαμμένη κυρία με την οποία έμπλεξες...και όσο για το βλαμμένο, κακομαθημένο, μυξιάρικό της...ε, τι να σου πω...στείλτους....στο...δια...β...λο...να τελιώνεις! πο-λύ,πο-λύ απλά...!!..αυτά...καλησπέρες και προσπάθησε (όσο γίνεται βεβαια) οκ? να μ ην μιζεριάζεις τόσο μέρες που έρχονται...καταλαβαίνω δ εν είναι, τόσο εύκολο..αλλά ντάξει...προσπάθησε όσο μπορείς....χαιρετώ...

Ψονθομφανήχ είπε...

Τη βρήκα τη λύση Αθούλα!
Θα προσποιηθώ πως δεν έχουμε χριστούγεννα
και πρωτοχρονιά!

Ανώνυμος είπε...

Δύο διεξόδους έχουμε: Λυδία ή Γάτο..

ΟΡΕΙΝΟΣ

ΑΒΑΤΑΡΑΣ Legendary είπε...

Πραγματικά γέλασα!

Εμένα αυτό που με στεναχωρεί τα Χριστούγεννα λες και δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα είναι ότι μου κάνουν ελάχιστα ως καθόλου σχόλια στο blog. Αλλά νομίζω πως θα το ξεπεράσω.

Ψονθομφανήχ είπε...

Ορεινέ, πήγε και στο "Γάτο" ο Βελουχιώτης;

Σε καταλαβαίνω Γαλατά!
Ζεις μια τραγωδία...