Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Ένας μούτσος απ’ το Καρπενήσι! (Δ’ - Τσιγαράς κοντραμπατζής...)

Η θάλασσα έχει ψαχνό για όλους: τίμιους και παράνομους!
Αετονύχηδες σε ναυλομεσιτικά γραφεία φτιάχνουν κυκλώματα και σκαρφίζονται τους πιο απίθανους τρόπους να πλουτίσουν.
Κι απ’ έξω, στα σοκάκια, περιμένουν οι κατάλληλοι τύποι, πάντα πρόθυμοι ν’ αναλάβουν τη "βρομοδουλειά" παίρνοντας και το αντίστοιχο ποσοστό, ανάλογα με τον κίνδυνο και το ρίσκο.
Αδελφάκι μου, εκτός απ’ το δρόμο που λέγεται "σωστός", υπάρχουν κι ένα σορό "πονηρά μονοπάτια"!
Με το τίμιο μεροκάματο δεν γεμίζουν ζαρωμένες τσέπες! Αν δεν ρισκάρεις δεν κάνεις τίποτα. Μένεις θεατής της ζωής, πιάνεις θέση στην κερκίδα κι απλά παρακολουθείς τους πρωταγωνιστές.
Για να μην τα πολυλογώ, τα χοντρά λεφτά στη θάλασσα είναι στο κοντραμπάντο. Δηλαδή στο λαθρεμπόριο. Όπλα, ναρκωτικά, ποτά, τσιγάρα. Με εννοείς...
Αξίζει να παρατήσεις τα συμβατικά βαπόρια και να δοκιμάσεις την τύχη σου στο ρίσκο. 
Στο Ντουμπρόβνικ φορτώνεις τα λαθροτσίγαρα και στη Νάπολη τα παραδίδεις.
Όσο εύκολο ακούγεται τόσο δύσκολο είναι...
Η δουλειά πρέπει να γίνει στο σκοτάδι, η αλυσίδα έχει πολλούς κρίκους, ο καθένας πρέπει να λειτουργήσει τέλεια, τίποτα δεν πρέπει ν’ αφεθεί στην τύχη κι η φουρτούνα δεν είν’ εχθρός σου αλλά ο καλύτερος σύμμαχος. Αποθαρρύνει λιμενικούς, τελωνειακούς, φιναντζιέρους, τη δίωξη λεθρεμπορίου...
Τα αλβανικά νερά είναι χειρότερα κι από αυτοκτονία. Στην Κέρκυρα και στην Κεφαλλονιά δεν απαγγιάζεις εύκολα. Κι ο πατραϊκός κόλπος είν’ πιο φιλόξενος, αλλά οι λιμενικοί πολύ άκαρδοι και δίχως κατανόηση...
Κι οι Ναπολιτάνοι μαφιόζοι δεν είν’ κι οι ευκολότεροι συνεργάτες. Σε περνούν από ιερά εξέταση πριν σε εμπιστευτούν. Δεν συγχωρούν χωρατά και λάθη. Όσο αρχοντάνθρωποι και φινετσάτοι είν’ με τους φίλους τους, τόσο αδίστακτοι και σκληροί γίνονται μ’ όσους μπουν εμπόδιο στο δρόμο τους ή αποδειχθούν ανάξιοι της εμπιστοσύνης τους!
Το μπουγάζι της Αδριατικής λυσομανάει. Δεν ξέρεις από που να φυλαχτείς. 
Διάφορα πολεμικά πλοία εμφανίζονται απ’ το πουθενά και κάνουν νηοψίες. 
Ευτυχώς που ο Θεός φρόντισε να βάλει στη μέση της Μεσογείου αυτό το ευλογημένο νησάκι, τη Μάλτα, το καταφύγιο και την ξεκούραση του κάθε δύσμοιρου πειρατή...
Αλλά κάποια στιγμή θα ’ρθει κι η ώρα της αλήθειας. Αυτή που ξέρεις πως κάποτε θα προκύψει κι ας ελπίζεις πως δεν θα σου συμβεί ποτέ. 
Και θα πέσεις στα χέρια των διωκτικών αρχών. Τα κομάντα θα κάνουν ρεσάλτο στο σκαρί σου κι ούτε θα καταλάβεις πότε θα βρεθείς στο "σωφρονιστικό κατάστημα" της Νάπολη.
Κι εκεί πολλοί καλοθελητές θα στην πέσουν για να σε "συμβουλέψουν", να σε "προστατέψουν", να σε ρουφιανέψουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: