Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Τι κατάλαβα ως τώρα στη ζωή μου ... (Γ’)


Χθες ήμασταν μεγάλη παρέα. Και τα κορίτσια άνοιξαν κουβέντα για το "πώς θέλουν τον άντρα".
Υπήρξε σχεδόν ομοφωνία. Όλες τον ήθελαν "έξυπνο, ευαίσθητο, γοητευτικό, μορφωμένο, με χιούμορ, σύντροφο και εραστή και φίλο"!
Τόσο απλά. Καμία δεν τον ήθελε πλούσιο. Όλες ρακοσυλλέκτη τον προτιμούσαν, Νιγηριανό να πουλάει σι-ντι.
Και, φυσικά, όλες θεωρούσαν πως έχουν τα αντίστοιχα προσόντα με τον τύπο του άντρα που ψάχνουν...
Τελικά, οι γυναίκες μόνο μια φορά χρειάζεται στη ζωή τους ν' αποδείξουν την εξυπνάδα τους: στην επιλογή του κατάλληλου συζύγου. Από αυτό θα εξαρτηθεί αν θα πηγαίνουν για ιππασία ή θα παίρνουν αξημέρωτα το λεωφορείο για τη δουλειά τους...
Οι περισσότερες γυναίκες θεωρούν τους άντρες κοκορόμυαλους. Τα πιο εύκολα διαχειρίσιμα πράγματα στον κόσμο. 
Ακούς και λένε μεταξύ τους: "Ξύπνα στον άντρα πατρικά αισθήματα προστασίας, ανταποκρίσου στοιχειωδώς στους ερεθισμούς του, βάλε και μια δόση απόρριψης που ανάβει τον πόθο, και τον έκανες δουλάκι! Αν είσαι και σέξι κι έχεις κώλο που τσακίζει, ακόμα καλύτερα"!
Φίλε, να θυμάσαι πάντα πως κάτω απ' το κόκκινο τριαντάφυλλο του έρωτα κρύβεται ένας σκορπιός. 
Εκεί που πετάς με τα φτερά της αγάπης ξαφνικά συντρίβεσαι στα κοφτερά βράχια της ζήλειας, της απάτης, της ρουτίνας. Είναι νόμος κάθε σχέσης: κάποτε στερεύουν οι λέξεις, ακολουθούν σιωπές και μετά εκρήξεις. 
Και μην ξεχνάς ποτέ πως όταν η γυναίκα πλήττει, ο άντρας πρέπει ν' αρχίσει ν' ανησυχεί...
Εκεί που σχεδόν το 'χα πάρει απόφαση πως πρέπει να συμβιβαστώ με την ιδέα πως αρχίζω να θεωρούμαι "απόμαχος της ζωής", να σου και γνώρισα μια δεκαεξάχρονη σα δροσοσταλίδα.
Άρχισα να της ψιθυρίζω στ' αυτί τα "πάντα" και τα "ποτέ" των ερωτευμένων. 
Όλα φαντάζουν χλομά μπροστά στην απεραντοσύνη του έρωτα. Κι εκεί που ήμουν μονόλυκος, απορροφημένος στα διαβάσματα και στους φιλοσοφικούς στοχασμούς μου, έγινα πάλι ουτιδανό κνώδαλο, τρισαλιτήριος, φαυλόβιος, εις ηδονάς επιρρεπής...

2 σχόλια:

Άθη είπε...

Γειάσου αγαπητέ...εε,εμ..ναί ΜΙΑ ΖΩΗ Ο ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΣ ΨΟΝΘΟ...μια ζωή ο ίδιος...ε,είδες? δ εν θέλουν ό-λες οι γυναίκες το...'πλούσιο βόδι' που λέγαμε!...ε,εμ..κι εσύ μ'ένα δεκαεξάχρονο βρήκες να μπλέξεις,καλό μου παιδί? δ εν είναι για τα κυβικά σου, α υτά τα μυξιάρικα..καλέ...εσύ θέλεις μια ώριμη γυναίκα να ξέρει τι ζητάει, 'ψημένη' στη ζωή..όχι ένα μυξιάρικο...σαν το 'Ριτάκι' των αδελφών Κατσιμίχα...χοοοοοχοοοοχοοοχοοχοοοχοοοχοοχοοοοοοο!...πάντως οφείλω να ομολογήσω (όσο κι αν θα ενοχληθείς, από α υτή μου τη διαπίστωση, ότι είχαν δίκιο οι κοπελίτσες, σ'αυτά που λένε κάπου στη παράγραφο, με τα πράσινα γραμματάκια...) ε, έτσι είστε ε σείς....κι έτσι, μας αναγκάζετε πολλές φορές να σας...'διαχειριστούμε' εσείς οι ίδιοι με τη συμπεριφορά σας, απέναντί μας...λυπάμαι αλλά...θα συμφωνήσω, με τα λεγόμενά τους....καλό μεσημεράκι..και χαιρετώ..βαριεστημένα...και προβληματισμένα...

Ψονθομφανήχ είπε...

Αθούλα υπάρχουν δύο ειδών κοπέλες:
α) αυτές που θέλουν το "πλούσιο βόδι" και το λένε ευθέρως.
β) αυτές που θέλουν το "πλούσιο βόδι" αλλά προσποιούνται πως θέλουν άντρα έξυπνο, πνευματώδη, καλλιεργημένο..