Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Ιστορίες ενός Εξαρχειόβιου! (Γ΄ - Μοιάζω για "συμβιβασμένος μεσόκοπος";)

Στην αρχή το ξεκινήσαμε κουλαριστά. Και καλά... δυο απλοί φίλοι. Είχε χαρίσματα που μου λείπανε. Κι εγώ ελαττώματα που της έλειπαν.
Είχε βρομόκαιρο και με πίεσε να κατέβουμε Εξάρχεια με τ’ αμάξι. Γμτ... αν με δουν τ’ αλάνια να κυκλοφορώ με ρόδα θα μου κρεμάσουν κουδούνες!
Την έβαλα να κάτσει στο πίσω κάθισμα. Εκεί πρέπει να βάζεις τις γκόμενες. Νόμος! 
Οι γυναίκες όσο κάθονται πίσω σου είναι μέλι-γάλα. Αν τις βάλεις δίπλα σου... σε λίγο θα σου πάρουν και το τιμόνι. Ξέρω... ακούγεται κάπως σεξιστικό. Αλλά είναι βγαλμένο απ’ την πείρα της ζωής. Απ’ τα κοκαλάκια των Ελλήνων τα ιερά.
Μπαίνουμε σ’ ένα "σωστό" μπαρ. Απ’ αυτά που η πόρτα ανοίγει προς τα έξω. Για να ξεμπερδεύουν ευκολότερα με τους κακούς πελάτες...
Οκ, έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας, το κορίτσι διαθέτει ταπεραμέντο, βράζει το αίμα του αλλά δεν κατάλαβα πώς ακριβώς και γιατί μετά το τρίτο σφηνάκι μού επιτέθηκε αγρίως: "Είσαι ένας συμβιβασμένος μεσόκοπος, που ’ριξες τόνους νερό στο κρασί σου, διέγραψες ιδεώδη, όσα σύμβολα δήθεν κύρους κι αν φορτωθείς, αποκλείεται να μασκαρέψεις, να κρύψεις την φτήνια σου! Θα στο πω στο στυλ που γουστάρεις: Σε κοιτάζω κι αντικρίζω μια σκυμμένη ψυχή, έναν άνθρωπο που περιφέρεται με στόμφο στον κούφιο μικρόκοσμό του"...
Τα ’πε, ξεθύμανε, φόρεσε την παλτουδιά της κι έφυγε. 
Κι εγώ έμεινα μαλάκας, να κοιτάζω την πόρτα του μπαρ και να μην έχω ακόμα καταλάβει τι στο διάολο την έπιασε. 
Να είπα καμιά μαλακία πάλι; Θυμάμαι πως μόλις μπήκαμε πέταξα ένα κουλτουριάρικο. Πως, και καλά, τα μπαρ είναι περιβάλλοντα υποβοηθούμενης μεταβολής διάθεσης. Λέτε να φταίει αυτό;
Λοιπόν, δεν θα το υπεραναλύσω ούτε και θα κάτσω να σκάσω. Προσπαθώ ν’ αλλάξω εστίαση για να την ξεχάσω. Κάθομαι και παρατηρώ τους θαμώνες.
Όσοι είναι ζευγαρωμένοι χρόνια φαίνεται πως έχουν παραιτηθεί απ’ το δικαίωμα στην ευεξία, από την ένταση του απροσδόκητου. Μιλούν ελάχιστα μεταξύ τους. 
Ενώ όσοι τώρα ξεκίνησαν να φλερτάρουν, κλιμακώνουν συνεχώς την επικοινωνία τους με λέξεις, βλέμματα και χειρονομίες. 
Εμείς οι ελεύθεροι έχουμε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον. 
Οι γυναίκες προσπαθούν με πιο υπόγειο τρόπο να δείξουν τη βαθιά τους επιθυμία. Ενώ εμείς οι άντρες προσπαθούμε κάπως άγαρμπα να υποδυθούμε διάφορες περσόνες... του κουλ, του μάτσο, του εκκεντρικού, του χαβαλέ, του φιλόσοφου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: