Οι περισσότεροι γνωρίζουμε από την ιστορία την πρώτη μεγάλη εξέγερση των Εβραίων κατά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που ξεκίνησε επί Νέρωνα το 66 μ.Χ. και πνίγηκε στο αίμα απ' τον Τίτο το 70 μ.Χ., οπότε και ολόκληρη η πόλη της Ιερουσαλήμ και ο Ναός καταστράφηκαν εκ θεμελίων.
Λίγοι όμως ξέρουν πως περίπου 50 χρόνια αργότερα, επί Αδριανού, έγινε μια πιο μεγάλη εβραϊκή εξέγερση, με ακόμη καταστροφικότερη κατάληξη...
Η Ιερουσαλήμ μετά την πρώτη καταστροφή της εποικίστηκε από Σύρους και Ελληνιστές, που μισούσαν τους Εβραίους. Ήταν μια μικρή κι ασήμαντη κωμόπολη που ο αυτοκράτορας Αδριανός αποφάσισε να την καταστήσει κέντρο της περιοχής, ονομάζοντάς την Αιλία Καπιτωλίνα.
Για το λόγο αυτό την επισκέφτηκε γύρω στα 130 μ.Χ. και μάλλον χάραξε τα νέα διευρυμένα όριά της. Σχεδίασε μια κλασική ρωμαϊκή πόλη και έδωσε άφθονο χρήμα για την κατασκευή μεγαλόπνοων δημόσιων έργων, όπως σύγχρονους δρόμους, εντυπωσιακές πύλες, λαμπρό ναό του Διός με άγαλμα της Αφροδίτης στον βράχο της σταύρωσης του Ιησού, άλλο ιερό με τεράστιο έφιππο ανδριάντα του στο λόφο του Ναού κ.λπ.
Όταν ο Αδριανός απομακρύνθηκε, ξεκίνησε ίσως ο τρομερότερος ιουδαϊκός πόλεμος. Ηγέτης των επαναστατών ήταν ο Σίμων Μπαρ Κοχμπά, που αυτοανακηρύχθηκε "πρίγκιπας" και "γιος του Αστερίου". Το "αστέρι" συνδεόταν με το περιβόητο άστρο του Δαβίδ, το οποίο, κατά "σύμπτωση", συναντάμε και στη γέννηση του μεσσία-Ιησού!
Τώρα, ο Μπαρ Κοχμπά είναι ο νέος "Μεσσίας", ο "φωτοδότης", που στην αρχή πέτυχε σπουδαίες νίκες κατά των ρωμαϊκών δυνάμεων που στάθμευαν στην Ιουδαία. Ο Αδριανός κάλεσε αμέσως απ' τη Βρετανία τον καλύτερο στρατηγό του, τον Ιούλιο Σεβήρο, που με δέκα περίπου λεγεώνες έσπευσε να καταστείλει την επανάσταση.
Για να μην πολυλογούμε, η μάχη ήταν αδυσώπητη και αιματηρότατη. Τελικά επικράτησαν οι Ρωμαίοι.
Ο Κοχμπά σκοτώθηκε στις μάχες, εκατοντάδες χωριά ισοπεδώθηκαν, εκατοντάδες χιλιάδες Ιουδαίοι σκοτώθηκαν και όσοι επέζησαν πουλήθηκαν σκλάβοι. Ήταν τόσοι πολλοί που στα σκλαβοπάζαρα της Χεβρώνας ένας άνθρωπος κόστιζε λιγότερο από ένα άλογο...
Απ' ό,τι φαίνεται η Αιλία Καπιτωλίνα (πρώην Ιερουσαλήμ), έδρα της Δέκατης Λεγεώνας με σήμα τον κάπρο, δεν αποτέλεσε θέρετρο συγκρούσεων, γι' αυτό και απέφυγε την καταστροφή. Μόνο που πλέον δεν κατοικούνταν από Εβραίους, οι οποίοι, όσοι κατόρθωσαν να επιβιώσουν, εγκαταστάθηκαν στη Γαλιλαία.
Η τύχη όμως χαμογέλασε στους Εβραίους που στα τέλη του β' αιώνα τάχθηκαν με το μέρος του νικητή στους τότε εμφύλιους πολέμους των Ρωμαίων. Μετά το 200 μ.Χ. άρχισαν να επιστρέφουν στην "Αγία Πόλη" και να αποκτούν σταδιακά κάποια απ' τα παλαιά τους προνόμια.
Πλέον η Ρώμη δεν κινδύνευε απ' αυτούς, αλλά από μια παραφυάδα τους, τους Χριστιανούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου