Τελικά τα κατάφερα και ολοκλήρωσα το αυγουστιάτικο ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο.
Ειλικρινά δεν το περίμενα από μένα να βρίσκω κάθε μέρα τη διάθεση να πληκτρολογώ μερικές αράδες στην οθόνη.
Το συμπέρασμα όμως είναι, απ' τα μέιλ που δέχθηκα κι απ' τα σχόλια στο τουίτερ που ανέβαζα τις αναρτήσεις, πως όλοι, μα όλοι, χεστήκατε για το τι έκανα ή σκεφτόμουν εγώ.
Όλοι κολλήσατε με τον γκουρού μου. Διαβάζατε ολόκληρο το ποστάκι για να δείτε στο τέλος την άποψη γκουρού.
Οπότε έπεσε από κάποιον η ιδέα ν' αρχίσω να καταγράφω τη διδασκαλία του γκουρού μου. Τα βαριέμαι λίγο αυτά, αλλά αν είναι να τα διασώσω τηλεγραφικά και λακωνικά, ίσως αξίζει τον κόπο.
Εννοείται πως κυρίως σας ενδιαφέρουν όσα έχουν σχέση με τα ερωτικά μας νταραβέρια. Οπότε μπορούμε ν' αρχίσουμε απ' αυτόν τον δημοφιλή τομέα.
Πάντα, π.χ., ο γκουρού μου λέει ότι την αγάπη μας πρέπει να τη δίνουμε όχι όπως θέλουμε εμείς αλλά με τον τρόπο που θέλει ο άλλος!
Κι εδώ βρίσκεται ένα απ' τα λάθη της Αγίας Γραφής. Που μας προτρέπει να κάνουμε στους άλλους ό,τι θα θέλαμε να μας κάνουν κι εκείνοι.
Όχι! Δεν παίζεται έτσι η σωστή μπαλίτσα. Γιατί δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια θέλω. Και δεν ικανοποιούμαστε με τα ίδια πράγματα.
Π.χ. εγώ θα γούσταρα κάποιος να μου χαρίσει ένα εισιτήριο ποδοσφαιρικού αγώνα ή ένα καλό βιβλίο ή να πάμε να τα κουτσοπιούμε σ' ένα ταβερνάκι. Ο άλλος όμως μπορεί να σιχαίνεται το ποδόσφαιρο, να βαριέται τα βιβλία και να βρίσκει πολύ μπανάλ τα κρασουλιά. Αν τον πάω σε γήπεδο, βιβλιοπωλείο ή ταβέρνα τον σκοτώνω...
Οπότε πρέπει να βλέπουμε τι γουστάρει ο άλλος και να κάνουμε το δικό του χατίρι. Όχι να ικανοποιούμε τις δικές μας ανάγκες και να το παίζουμε πως όλα τα κάνουμε για την αγάπη του άλλου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου