Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Έχω τρεις μήνες να γαμήσω!

Έχω να γαμήσω τρεις μήνες. Απίστευτο;
Μάλλον έχω χάσει επεισόδια. Οι γυναίκες έχουν αλλάξει, τους την πέφτω μάλλον άτσαλα, θεωρούν μαλακίες όσα τους λέω και λακάνε...
Τη μια τη σέβομαι, αλλά αυτή θέλει ξεπέτα.
Την άλλη τη στριμώχνω στο λεβητοστάσιο της πολυκατοικίας της, μου ρίχνει μια χαστούκα και μου λέει. "τι με πέρασες για καμιά πουτάνα του δρόμου, είσαι και τυχερός που δεν καλώ την αστυνομία"!
Ψήνω μία σ’ ένα ήσυχο μπαράκι, αργά το πρωί αποχαιρετιζόμαστε μ’ ένα φιλάκι, δίνουμε ραντεβού για την άλλη μέρα αλλά δεν έρχεται ποτέ. Μάλλον δεν μου συγχώρεσε που την άφησα αγάμητη...
Προχθές είχα ανάγκη να βγάλω τα εσώψυχά μου σε κάποια. Με ακούει μια τύπισσα, αλλά στο τέλος μου πετάει ένα "μου αρέσεις ρε παιδί μου, αλλά τώρα τι να σε κάνω, μου τα ’δωσες όλα!", και με αποχαιρετάει...
Α, ξέχασα και τη Νίκη. Γκομενάκι κομμουνιστικό, το χτύπησα μετά τη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Ομόνοια ενάντια στον Ομπάμα. 
Ξέρω πως οι κομμουνίστριες είναι τίγκα στο κόμπλεξ και στ’ απωθημένα. Ξεκινάω μουδιασμένα. Αλλά με γείωσε η τύπισσα: "άστα τώρα αυτά ρε παιδάκι μου!". Με πήγε στο ξενοδοχείο "Βιέννη" και μου ’κανε μια πίπα του θανάτου. (Αυτό δεν το μετράω για "πήδημα").
Τις προάλλες ήμουν με τη "στολή εργασίας", δηλαδή κουστουμαρισμένος. Με βλέπει μια που δεν την ήξερα αλλά αυτή κάπου με θυμόταν. 
"Τι τη φοράς τη γραβάτα ρε μαλάκα;", με ρωτάει. "Νομίζεις πως ο κόμπος της είναι το τρίτο αρχίδι σου; Πάμε να μου ρίξεις "ένα κρύο" εδώ δίπλα;". Είχα σοβαρό κόσμο μαζί μου, έκανα πως δεν κατάλαβα τι είπε, ουσιαστικά το ’βαλα στα πόδια.
Την περασμένη Κυριακή πήγα στο πλουσιόσπιτο ενός πελάτη. Άργησε λίγο και τον περίμενα στο σαλόνι του. Εκεί δούλευε μια υπηρετριούλα σκέτο καυλοράπανο. 
Για να μη σας τα πολυλογώ, μου τράβηξε μια ξεγυρισμένη μαλακία διαρκείας. Τόσο με έφτιαξε που πήγα και συνέχισα μόνος μου στην τουαλέτα. Δυο εκσπερματώσεις εντός ολίγων λεπτών στα πενήντα δεν το λες και συνηθισμένο...
Γενικά, αυτό το τρίμηνο μπορεί να μην τον έχωσα σε τρύπα, αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, από πίπες καλά τα πήγα.
Της αλληνής φαινόταν μέσα απ’ το μπλουζάκι το χνούδι απ’ τις ρώγες. Είχε κι έναν κώλο σφιχτό, στρογγυλό, τριζάτο. Μου ’κανε μια πίπα "μάτζικ λάιφ"! Ένα τσιμπούκι που λειώνει κόκκαλα...

2 σχόλια:

Άθη είπε...

Εεε...εμ...καλησπέρες αγαπητέ...μετά από καιρόοοοοο!ε,εμ...τι να σου κάνουμε που δεν υπάρχει,και κάνα καλό κοριτσάκι της προκοπής...αλλά αγαπητέ...ε, νντάξει γιανα λέμε, και του στραβού το δίκιο, και τη 'σκάφη, σκάφή' ε,το'χεις κι εσύ το μεριδιάκι της ευθύνης, σου που δ εν σου 'κάθεται' ούτε θηλυκή κότα...ε, το'χεις, το'χεις τώρα...πως να το κάνουμε...ε, οι γυναίκες καλό μου δεν 'σκαμπάζουν' από (πως να το πω αλλιώς?) δεν τις ενδιαφέρουν οι 'παρλαπίπες, τα ωραία (και ανούσια) λογάκια (του αέρα?) ίσως...δεν έχουν τόσο ανάγκη να ακούνε, διάφορες μαλακίες από τους άντρες, όσο έχουν ανάγκη από αυτούς να τους αποδείξουν, ότι αυτά που τους λένε, στέκουν κάπου...και δεν τα λένε μό-νο και μό-νο γιανά τις πείσουν να πλαγιάσουν μαζί τους...αυτό και φυσικά έχουνε πεί και ξανά μανά πεί εδώ μέσα, ότι οι γυναίκες (και καλά κάνουν από μια μεριά) σι χαί νονται μέχρι αηδίας, τους 'πέφτουλες' ή τέσπα αυτούς που τις βλέπουν, μό-νο ως ένα ακόμη, 'υποψήφιο μουνί' για να γαμήσουν...ε, αυτό το ξέρετε ότι μας εκνευρίζει, ως εκεί που δε παίρνει αλλά παρόλα αυτά συνεχίζετε, να το κάνετε επί αιώνες...τώρα..(ίσως και από καταβολής κόσμου?)...ε, άμα πια...πρέπει κάποτε να το κόψετε! δεν νομίζετε ότι παρά τράβηξε?...ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ, ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΟ-ΝΟ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ!!!!!!!!!!! επιτέλους πια....ε, δε λέμε ρε φίλε με το που θα μας γνωρίσετε να μας κάνετε πρόταση γάμου, αλλά...έλεος πια.....ε...πια..ε, εσείς με το που θα μας δείτε μας γδύνετε με τα μάτια...ε, έλεος....κάντε και λίγο κράτη κάπου....και καλησπέρες...

Ψονθομφανήχ είπε...

Αν ήσουν Λακώνισσα Αθούλα θα το έλεγες με δυο λόγια:
"άντρες, σταματήστε να μας βλέπετε σαν ψωλοθήκαρα"!
Και θα καθάριζες...