Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Αν δεν πληρώσω δεν μου σηκώνεται ούτε με τη θεά Αφροδίτη!

Στη νύχτα υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν πρέπει να ξέρουμε. Κι αν τα μάθουμε, κατά τύχη, δεν πρέπει ούτε να τα συζητούμε ούτε να ρωτάμε γι’ αυτά...
Τη γνώρισα σ’ ένα στριπτιζάδικο. Χόρευε με κάτι φωσφορίζουσες μονωτικές ταινίες κολλημένες στις ρόγες της σε σχήμα Χ. 
Αυτές οι ταινίες θέλουν ειδικό κόλπο. Από κάτω κολλάς μια γάζα που δεν φαίνεται και κάνει τη ρόγα να μοιάζει με γκαστρωμένης γελάδας...
Εννοείται πως είχε κάνει κι αυτή προσθήκη σιλικόνης. Πριν την εγχείριση θυμάμαι τα βυζάκια της να μοιάζουν με δυο καρυδάκια...
Ο γιατρός πήρε δυόμισι χιλιαρικάκια και μάλιστα μπροστάτζα. Κι η σιλικόνη έμοιαζε με ζελεδάκι. Το πρωί μπαίνεις στην κλινική, σου κάνουν ολική νάρκωση, μετά πονάς, κρυώνεις, τρέμεις σαν το ψάρι, αλλά μπρος στα κάλλη τι ’ν’ οι πόνοι...
Της τα κάλυψα εγώ όλα τα έξοδα. Και τώρα, πρώτο τραπέζι πίστα, απολαμβάνω την παράστασή της. 
Ξέρω πως έχει να γαμηθεί μέρες κι είναι πολύ καβλωμένη. Διακρίνω κάποιες μικρές σταγόνες να κυλάνε στα μπουτάκια της. Κι εγώ στην ηλικία της κάβλωνα με το παραμικρό. Ήμουν διαρκώς με το κατάρτι ολόρθο...
Όταν την χαϊδεύω στο επίμαχο σημείο κατεβάζει μια κατσαρόλα υγρά. Κι όταν "τελειώνει" βγάζει απίστευτες κραυγές. Δεν το κάνει για να με ερεθίσει. Είναι ο τρόπος της να εκτονώνει την ενέργειά της...
Στο μαγαζί παραλίγο να φάω πόρτα. Ήμουν ασυνόδευτος, εμφάνιση και ντύσιμο χάλια, γενικά ως τύπος είμαι "άκυρος". Έπρεπε να της τηλεφωνήσω για να πει στους μπράβους πως είμαι "δικός της" και να μ’ αφήσουν να περάσω...
Η νύχτα έχει τους δικούς της νόμους.
Ο κόσμος τις "μεγάλες" ώρες αλλάζει συμπεριφορά. Τα ποτά, το κοκό, τα χαπάκια σε κάνουν να ξεχνάς φόβους κι ανασφάλειες, ξεφεύγεις εύκολα, μερικές φορές γίνεσαι κι επικίνδυνος.
Ευτυχώς η δικιά μου ξέρει να βάζει στη θέση τους όλ’ αυτά τα αφιονισμένα λιγούρια. 
Παραδόξως η τύπισσα είναι ολιγαρκής. Ποτέ δε θαύμασε ένα κόσμημα, ποτέ δεν ζήτησε ένα καινούργιο φόρεμα. 
Στις βόλτες μας σταματάει μόνο σε αντρικές βιτρίνες και μου κάνει διάφορες προτάσεις αγοράς "για να γίνω άνθρωπος".
Στο κρεβάτι όμως είναι πολύ απαιτητική. Κάθεται πάνω μου μ’ έναν φιδίσιο τρόπο, άνετο, ρυθμικό και ριψοκίνδυνο. Νιώθω να με πνίγει ένα κύμα από μαλλιά, βυζιά, μπούτια. 
Χρειάζομαι έξι χέρια για να την ευχαριστήσω: δύο για τα βυζιά, δύο για τα κωλομέρια κι άλλα δύο για τις υπόλοιπες κοιλότητες...
Εγώ το μόνο που απαιτώ είναι να την πληρώνω πριν από κάθε πήδημα. Χωρίς πληρωμή ξενερώνω και δεν μου σηκώνεται...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ενώ η θεά Αφροδίτη μαζί σου θέλει σαν τρελή......φιλάκι στα στραβά μπροστινά σου δοντάκια

Ψονθομφανήχ είπε...

έλα ρε, μόνο ένα δοντάκι είναι στραβούτσικο!

Ανώνυμος είπε...

δύο δοντάκια είναι στραβούτσικα ,και το κεφαλάκι σου επίσης!!!

Ψονθομφανήχ είπε...

εσύ μου έχεις κάνει ανατομία!

Ανώνυμος είπε...

και δεν με είχες αφήσει να σε ακουμπήσω ,κιόλας......

Ψονθομφανήχ είπε...

για να έκανα κάτι τέτοιο θα είχα πολύ
σοβαρούς λόγους!
Τα κουβαδάκια σου και σ’ άλλη παραλία
να παίξεις λοιπόν!

Ανώνυμος είπε...

πρώτον δεν παίζω με κουβαδάκια σε παραλίες και δεύτερον η σιωπή μου προς απάντηση στους σοβαρούς λόγους σου ,καλές γιορτές και να σέυρει το πνεύμα των γιορτών φέτος ....