Πόσο "ένδοξοι" ήταν οι βασιλείς του Βυζαντίου? (ΙΕ' - Δεκαεξάχρονοι Πατριάρχες!)

Γινόμαστε κουραστικοί καταγράφοντας τις ίντριγκες και τα εγκλήματα που διαπράττονταν καθημερινά μέσα στα βυζαντινά παλάτια. Σήμερα περιοριζόμαστε να αναφέρουμε πως όταν ο αυτοκράτορας εκστράτευε εναντίον των εχθρών της αυτοκρατορίας, αυτό ήταν η χαρά του κάθε συνωμότη! 

Και τι δεν έκαναν οι αχρείοι για να ηττηθεί το στράτευμα και να δρομολογήσουν τις διαδικασίες διαδοχής στον περιζήτητο θρόνο...

Λίγοι ήταν οι αυτοκράτορες που έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον για το μακροπρόθεσμο συμφέρον του κράτους τους. Παράλληλα, λειτουργούσε κι ένα άλλο σύστημα εξουσίας, γύρω απ’ την εκκλησία. Αυτό είχε πολλά "κεφάλια". Πατριάρχης, κλήρος, μοναστήρια κ.λπ. 

Ενδεικτικά αναφέρω τον πατριάρχη Φώτιο που πρωταγωνίστησε στη ρήξη με τη δυτική εκκλησία, εγκλωβίζοντας την εξωτερική πολιτική της κοσμικής εξουσίας και περιορίζοντας τα περιθώρια διαθέσιμων συμμαχιών και επιλογών...

Αν δεν κάνω λάθος τον Φώτιο τον καθαίρεσαν δύο τουλάχιστον φορές οι αυτοκράτορες. 

Την πρώτη ο Βασίλειος Α’ ο Μακεδών, προκειμένου  να μπορέσει να συμμαχήσει με τον Λουδοβίκο Β’ για την αντιμετώπιση της αραβικής απειλής στην Κάτω Ιταλία και Σικελία. 

Και τη δεύτερη ο Λέων ΣΤ’ ο Σοφός, αν και μαθητής του, που τον αντικατέστησε με τον 16χρονο αδελφό του, τον Στέφανο!

Μια άλλη "παράξενη" περίπτωση ήταν ο Κωνσταντίνος Ζ’ Πορφυρογέννητος, που αν και τυπικά βασίλεψε 48 χρόνια, στην πραγματικότητα ήταν πάντοτε υπό κηδεμονία διαφόρων συγγενών και παρατρεχάμενων...

Αξιοσημείωτη ήταν και η περίπτωση του ένδοξου αρμένη αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Σ’ ένα αραβικό φρούριο της Συρίας που κατέλαβε, έπεσε στα χέρια του το σπαθί του προφήτη Μωάμεθ. Το οποίο αντάλλαξε με πολυάριθμους αιχμαλώτους που κρατούσαν οι Άραβες στη Σικελία.

Ο Νικηφόρος, ήταν κατά βάση θεόπληκτος, Είχε υποσχεθεί στον φίλο του Αθανάσιο Αθωνίτη να γίνει μοναχός μετά την κατάκτηση της Κρήτης. Αλλά δεν τήρησε τον λόγο του. Αντίθετα συμμετείχε στη δολοφονία του νόμιμου αυτοκράτορα και στη δική του άνοδο στο θρόνο. Βέβαια, κι αυτός είχε την ίδια τύχη. Τον δολοφόνησε ο συγγενής του Ιωάννης Τσιμισκής, τον οποίο, με τη σειρά του, τον δηλητηρίασαν κάποιοι άλλοι...

Ο Νικηφόρος Φωκάς τόλμησε να τα βάλει ακόμα και με τον κλήρο και τους μοναχούς. Περιόρισε στο ελάχιστο τις κρατικές επιχορηγήσεις και απαγόρευσε τη συγκρότηση νέων μονών που είχαν μετατραπεί σε άντρα λιποτακτών και στρατοφύγων. 

Κάτι τέτοια τον έκαναν αρκετά αντιδημοφιλή, αφού ο κλήρος είχε τον τρόπο του να χειραγωγεί τους υπηκόους...